گاهی انقدر پستی و بلندی ها بسیار می شود
با خودم فکر می کنم آیا به فصل کوچ می رسم؟
چقدر آستانه ی تحمل شرایط سختم پایین آمده...
یا شاید ظرفم پر شده از ناملایمات روزگار این عمرِ کوتاهم........
خدایا، دستم را رها نکنی....
گاهی انقدر پستی و بلندی ها بسیار می شود
با خودم فکر می کنم آیا به فصل کوچ می رسم؟
چقدر آستانه ی تحمل شرایط سختم پایین آمده...
یا شاید ظرفم پر شده از ناملایمات روزگار این عمرِ کوتاهم........
خدایا، دستم را رها نکنی....
تقدیر عجیبی دارم
روزگار غریبی را گذرانده ام
اما همسفر نابی نصیبم شده...
راهی ام
راهی سرزمینی دور..
مقصدم تویی
و میزبانم شهر سوخته!